Ο Κορνούτος Λεύκιος Ανναίος
(Cornutus Lucius Annaeus, περ. 10 - περ. 80), υπήρξε ένας ακόμη σημαντικός
γραμματικός και στωϊκός φιλόσοφος του 1ου μ.α.χ.χ. αιώνος. Εγεννήθη στην
πόλη Leptis της Βορείου Αφρικής και υπήρξε διδάσκαλος της Ρητορικής και
Φιλοσοφίας στην πόλη της Ρώμης. Μαθητές του ήσαν οι ποιητές Λουκανός και
Πέρσιος (βλ.λ.), τα ποιήματα των οποίων επεμελήθη και εξέδωσε μαζί με το
έργο του Καίσιου Βάσσου. Περί το έτος 65, ο Κορνούτος εξωρίσθη από τον
αυτοκράτορα Νέρωνα, αλλά επέτυχε όπως φαίνεται να επιστρέψει στη Ρώμη μετά
τον θάνατο του τελευταίου. Συνέγραψε περί Γραμματικής, Ρητορικής, και Φιλοσοφίας,
τα τελευταία στην Ελληνική γλώσσα.
Σώζεται μία σύντομη θεώρηση
της Ελληνικής Θεολογίας, γραμμένη κατά τον τρόπο της μυθικής αλληγορίας,
στωϊκής προελεύσεως («ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑΝ ΠΑΡΑΔΕΔΟΜΕΝΩΝ»).
Στα Ελληνικά συνέγραψε επίσης και ένα έργο για τις αριστοτελικές Κατηγορίες.
Στα Λατινικά συνέγραψε σχόλια στον Βιργίλιο (αφιερωμένα στον ποιητή Σίλιο
Ιταλικό), μία μελέτη για την σχέση της ορθογραφίας με την προφορά (De enuntiatione
vel orthografia) και άλλη μία για τα σχήματα της διανοίας (De figuris sententiarum).
(Από
το βιβλίο του Βλάση Γ. Ρασσιά «Θεοίς Συζήν. Εισαγωγή στον Στωϊκισμό», Αθήναι
2001, εκδόσεις «Ανοιχτή Πόλη»)
|