Ο Επίκτητος Ιεραπολίτης
(από την Ιεράπολη της Φρυγίας) γεννήθηκε στα μέσα του 1ου αιώνος της χρονολογήσεως
των χριστιανών και αρχικά υπήρξε δούλος ενός αυτοκρατορικού υπαλλήλου,
του Επαφροδίτου, ο οποίος τον απελευθέρωσε όταν κάποτε εγκαταστάθηκε οριστικά
στη Ρώμη. Ο Επίκτητος σπούδασε φιλοσοφία δίπλα στον στωϊκό Μουσόνιο Ρούφο
και στη συνέχεια δίδαξε ο ίδιος στη Ρώμη, αναδειχθείς σε μία από τις σοβαρότερες
μορφές του Στωϊκισμού. Στον διωγμό του Δομιτιανού κατά των Στωϊκών, ο Επίκτητος
απελάθηκε στην Ήπειρο όπου μετέφερε και την έδρα της σχολής του (στην Νικόπολη)
και εδίδαξε μέχρι τον θάνατό του κάπου ανάμεσα στο 120 με 135 της χρονολογήσεως
των χριστιανών. Τα συγγράμματα του Επικτήτου εξαφανίσθησαν στις πυρές των
χριστιανών και το μόνο που διεσώθη από το μεγάλο έργο του υπήρξε ό,τι διέσωσε
μέσα από τις στενογραφημένες σημειώσεις του ο μαθητής του Αρριανός από
την Νικομήδεια. Από την απόδοση στα νεοελληνικά του λεγόμενου «Εγχειριδίου»
που έκανε ο Βλ. Ρασσιάς, αναδημοσιεύουμε
εδώ
μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα.
|