Ζαν - Μπαπτίστ Φλεριό –
Λεσκότ (Jean - Baptiste Edmond
Fleuriot - Lescot, Βρυξέλλες, 1761 –
Παρίσι, 28 Ιουλίου 1794).
Βέλγος ροβεσπιεριστής
επαναστάτης, μέλος της «Λέσχης των
Ιακωβίνων». Γλύπτης και αρχιτέκτονας
στο επάγγελμα, κατέφυγε σε ηλικία 28
ετών το 1790 στο Παρίσι για να
γλιτώσει από τους Αυστριακούς ενάντια
στους οποίους είχε δράσει κατά την
«επανάσταση του Μπραμπάντ» (Brabantse
Omwenteling, La Revolution
Brabanconne, 1789 - 1790).
Εκεί γνώρισε τον Μαξιμιλιανό
Ροβεσπιέρο (Maximilien Francois Marie
Isidore de Robespierre, 1758 –
1794), έγινε προσωπικός του φίλος,
προσχώρησε στους «Ιακωβίνους» και
συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες στιγμές
της Γαλλικής Επανάστασης όπως λ.χ.
στις ταραχές του Πεδίου του Άρεως
(Champ-de-Mars) και στην πολιορκία της
Συμβατικής Εθνοσυνέλευσης για την
πτώση των «Γιρονδίνων», φιλοτέχνησε δε
την προτομή του δολοφονημένου στις 20
Ιανουαρίου 1793 «μάρτυρα της
Δημοκρατίας» βουλευτή Λεπελετιέ (Louis
Michel le Peletier de Saint-Fargeau,
1760 – 1793) που έστεκε σε τιμητική
θέση στην αίθουσα συνεδριάσεων της
Συμβατικής.
Αφοσιωμένος ροβεσπιεριστής,
αρχικά εργάστηκε ως Επίτροπος
(Commissaire) των Δημοσίων Έργων και
εν συνεχεία μέσα από τον Τομέα του
Λούβρου (Section du Louvre) ως
αρχιτέκτονας της «Κομμούνας», ενώ
εξελέγη στις 13 Μαρτίου 1793 βοηθός
δημόσιος κατήγορος στο «Επαναστατικό
Δικαστήριο» («Tribunal
R?volutionnaire»). Αργότερα, μεσούντος
του επαναστατικού Τρόμου, τοποθετήθηκε
δήμαρχος του Παρισιού στην θέση του
συλληφθέντος στις 10 Μαϊου 1794 με την
κατηγορία του «εμπερισμού» Ζαν –
Νίκολας Πας (Jean-Nicolas Pache,1746 –
1823).
Προσπάθησε κατά την 9η
Θερμιδόρ του έτους 2 (1794) να σώσει
τους ροβεσπιεριστές βουλευτές,
κηρύχθηκε από τους πραξικοπηματίες
«εκτός νόμου», συνελήφθη κατά την
εισβολή στο Δημαρχείο και καρατομήθηκε
μαζί με άλλους 21 συντρόφους του το
επόμενο πρωϊ, στις 10 Θερμιδόρ ή 28
Ιουλίου, σε ηλικία 33 ετών.
Διασώζεται («Galerie
historique des contemporains...»,
τόμος 4, σελ. 402) ότι βάδισε προς την
λαιμητόμο με αφοβία και υπερηφάνεια.
Το σώμα του ρίχτηκε στον ίδιο
ασβεστόλακκο του νεκροταφείου του
Ερανσί (Errancis) που εξαφάνισε και τα
άλλα σώματα των καρατομημένων
ροβεσπιεριστών.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
«Galerie
historique
des contemporains, ou Nouvelle
biographie, dans laquelle se
trouvent r?unis les hommes... de
toutes les nations qui se sont fait
remarquer ? la fin du XVIIIe si?cle
et au commencement du XIXe », 1826 -
1827
Lenotre
G.
(Gosselin Theodore), «Le Tribunal
r?volutionnaire (1793-1795) »,
εκδόσεις «Perrin», Paris, 1908
Ρασσιάς
Βλάσης,
«Λαιμητόμος Αρετή. Ροβεσπιέρος, Σαιν
Ζυστ, Κουτόν», Αθήνα, 2007
|