Μέρος 2ο Η ίδρυση
τοπικών κέντρων δραστηριότητας στις γειτονιές μπορεί
να βοηθήσει στην επικοινωνία ανθρώπων που με άλλες
προϋποθέσεις θα ήσαν μεταξύ τους ξένοι. Αν κάποιος
κάνει μια δουλειά που τη μισεί ή που την ανέχεται
μόνον για να τα βγάλει πέρα μέρα με τη μέρα, θα
θελήσει οπωσδήποτε να βρεθεί μαζί με μερικούς άλλους
ανθρώπους, μιλώντας για τη ζωή του, τα ενδιαφέροντά
του, την πολιτική, το ο,τιδήποτε. Μπορεί να ιδρυθούν
τοπικά Κέντρα που να απευθύνονται με τρόπο χαλαρό,
σε μια συνοικία και στους ανθρώπους τους. Το
σταδιακό πλάτεμα της «παρέας» του αρχικού ιδρυτικού
σχήματος θα βοηθήσει με παράλληλη εκμετάλλευση
κοινωνικών σχέσεων που πρυϋπάρχουν, σε
πραγματοποίηση μιας σταθερής πολιτιστικής και
κοινωνικοπολιτικής δραστηριότητας. Ο κίνδυνος για
τέτοιες «κινήσεις» είναι βεβαίως μήπως
χρησιμοποιηθεί η πολιτική τους δραστηριότητα για να
δοθεί διέξοδος σε προσωπικές εντάσεις ή μήπως
εκφυλισθούν σταδιακά σε τοπικές παρέες που θα
τελειώνουν σε καφεδάκι και κουτσομπολιό. Παρ’ όλα
αυτά όμως είναι γεγονός ότι όταν γίνει συνειδητή
προσπάθεια κινητοποίησης ατόμων για μια συγκεριμένη
και καθαρή υπόθεση, τότε μια πρώην παρέα μπορεί να
προωθήσει την πραγμάτωση μίας βιώσιμης και σταθερής
κοινωνικοπολιτιστικής ομάδας. Ένα Κέντρο Δραστηριότητας μπορεί να αποτελείται από μια θεατρική ομάδα και ταυτόχρονα από ένα κοινόβιο που μοιράζεται μαζί τους τη στέγη, ή ταυτόχρονα και από μερικούς ανθρώπους που θέλουν λ.χ. να εκδώσουν μια εφημερίδα του «παράλληλου» Τύπου. Κάποιος που συμμετέχει, πρέπει πάντοτε να μπορεί να ανήκει σε περισσότερα από ένα Κέντρα, εάν αυτό είναι απαραίτητο, και τα επί μέρους Κέντρα πρέπει να είναι σε στέρεα και στενή επικοινωνία, τουλάχιστον στο εξής επίπεδο: «Τώρα κάνουμε αυτό, τώρα ασχολούμαστε με εκείνο, συζητάμε τούτο το πρόβλημα ή φτιάχνουμε την τάδε συζήτηση». Ο κόσμος πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθερος στο να κυκλοφορεί από ομάδα σε ομάδα, από Κέντρο σε Κέντρο, ανάλογα με το πού γίνεται κάτι στο οποίο θα θέλει να πάρει μέρος. Τα μόνο καθήκοντα των μελών τους πρέπει να είναι όσα επιδιώκουν την επιβίωση, την εξυπηρέτηση ή την ανάπτυξη της Κίνησης. Από την μεριά τους πάλι, τα Κέντρα θα δώσουν βάρος στις συγκεκριμένες λειτουργίες που χαρακτηρίζουν το κάθε ένα από αυτά και στην πορεία του το κάθε Κέντρο θα προσδιορίζει το βάρος της δραστηριότητάς του, στο μέτρο που εξυπηρετεί τις θελήσεις, τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τις εμπειρίες των μελών του και, τέλος, στο μέτρο που απαιτεί κάθε φορά η πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική κατάσταση. Η Κίνηση μπορεί να αντιμετωπίζει πρόβλημα στέγης. Αυτό λύνεται με συστέγαση ή με κάποιο φθηνό ενοίκιο. Διαλέγοντας το πρώτο, μπορεί να φτιαχθεί ένα τοπικό Κέντρο δραστηριότητας, εδρεύοντας στο σπίτι ή στο διαμέρισμα άλλων, «φίλων» προς την κίνηση λ.χ. στο διαμέρισμα ενός κοινοβίου ή στα γραφεία μιας εκδοτικής συνεργατικής ομάδας. Στην δεύτερη απόφαση, οι άνθρωποι του Κέντρου πρέπει να εξασφαλίζουν ένα παλιό αλλά γερό οίκημα, πληρώνοντας ένα προσιτό ενοίκιο. Σε άλλα κράτη, μέλη των Κέντρων έχουν επιχειρήσει ακόμη και… καταλήψεις, πιάνοντας αδειανά σπίτια, διαμερίσματα, χώρους κάθε είδους και εγκαθιστώντας την έδρα του Κέντρου τους εκεί. Πρόσφατα στην Ζυρίχη (1980), όταν μερικές εκατοντάδες νέων ανθρώπων πιάσανε ένα αδειανό εργοστάσιο για να το μετατρέψουν σε «Κέντρο Εναλλακτικής Κουλτούρας», επενέβη η αστυνομία. Οι νέοι είχαν ζητήσει χρήματα από το υπουργείο για να τους ενισχύσει στο να φτιάξουν ένα τέτοιο «Κέντρο Εναλλακτικής Κουλτούρας» και την ίδια στιγμή που σπαταλιόντουσαν εκατομμύρια για να εξωραϊσθεί ένα κτίριο όπου σύχναζαν μονάχα μία χούφτα γεροακαδημαϊκοί, εκείνο τους αρνήθηκε την παραμικρή επιχορήγηση. Αποτέλεσμα ήταν μετά από μια νυκτερινή πορεία-στρήκινγκ μέσα στην πόλη και ταραχές, να δημιουργηθεί μια μαζική Κίνηση που να καθοδηγείται από άμεσες τακτικές συνελεύσεις χιλιάδων ανθρώπων και με παράλληλο άπλωμά της με δεκάδες (έστω και φαινομενικά άστεγα) Κέντρα Τοπικής Δραστηριότητας. Τα Τοπικά Κέντρα Δραστηριότητας μπορούν
να δουλεύουν πάνω σε ένα σωρό ιδέες και πράγματα,
όπως λ.χ. πρωτοποριακές θεατρικές σκηνές,
πολιτιστικές λέσχες με ζωντανή μουσική rock, jazz,
blues, εκθέσεις, συζητήσεις για προβήματα νεολαίας,
σεξ, τέχνη, βραδιές ποίησης και λογοτεχνίας,
εκδοτικές ομάδες με εφημερίδες βιβλία και περιοδικά
του «παράλληλου» Τύπου, διαλέξεις, ζωγραφική,
ελεύθερο πανεπιστήμιο, κέντρα πληροφόρησης,
βιβλιοπωλεία, διοργάνωση «συμβάντων», κέντρα
φιλοξενίας και πρώτων βοηθειών, κέντρα
αντι-πληροφόρησης με ελεύθερο ραδιόφωνο,
ποικιλότροπη επέμβαση πάνω στην καθημερινή ζωή. Τα
Κέντρα είναι από κάθε άποψη μια από τις τελευταίες
ευκαιρίες του σύγχρονου ανθρώπου να αντισταθεί στην
τυποποιημένη συμπεριφορά να δράσει αυτόνομα, να
δημιουργήσει, να παίξει και σε τελευταία ανάλυση να
κοντράρει όσο γίνεται περισσότερο, την έντεχνη
προσπάθεια του θεάματος και του εμπορεύματος για την
σταδιακή μετατροπή του σε ένα μαστοφόρο φυτό,
αποβλακωμένο, αλλοτριωμένο και αδιάφορο.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ: ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ" ΚΕΙΜΕΝΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ" (1980 - 1993) |