Ιωάννης
Αργυρόπουλος
(Giovanni Argiropulo, Κωνσταντινούπολη, περ.
1415 – Ρώμη, 26 Ιουνίου 1487)
Έλληνας
λόγιος, μαθητής του Ιωάννη Χορτασμένου,
σημαντική προσωπικότητα της ιταλικής Αναγέννησης
και των ανθρωπιστικών σπουδών της εποχής.
|
Έλληνας λόγιος, μαθητής του
Ιωάννη Χορτασμένου, σημαντική
προσωπικότητα της ιταλικής Αναγέννησης
και των ανθρωπιστικών σπουδών της
εποχής.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΤΟ ΘΝΗΣΚΟΝ ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Έφθασε για πρώτη φορά στην Ιταλία το
1438 ως διάκονος συνοδός στην
αντιπροσωπεία των Βυζαντινών στην Σύνοδο
της Φεράρας, όπου προς δυσάρεστη έκπληξη
των ορθόδοξων εκδηλώθηκε ως φιλενωτικός.
Στο διάστημα 1441 – 1444 σπούδασε και
δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβα και
στην συνέχεια διέμεινε έως την άλωση
στην Κωνσταντινούπολη, διδάσκοντας στο
«Καθολικόν Μουσείον» που είχε ιδρύσει ο
Ιωάννης Η ο Παλαιολόγος. Μετά την άλωση
κατέφυγε στον «δεσπότη Μορέως» Θωμά
Παλαιολόγο, ο οποίος το 1455 τον έστειλε
στην Δύση για να προκαλέσει οργάνωση
Σταυροφορίας των ρωμαιοκαθολικών κατά
των Οθωμανών.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ
Το 1457 τοποθετήθηκε από τον Κόζιμο των
Μεδίκων στην Πλατωνική Ακαδημία
Φλωρεντίας,
|
στην
έδρα της Ελληνικής Φιλοσοφίας, ενώ το 1471
ο πάπας Σέξτος ο Δ (πάπας από τον Αύγουστο
1471 έως τον Αύγουστο 1484), που υπήρξε
συμφοιτητής του στο Πανεπιστήμιο της
Πάδοβα, με μεσολάβηση τού Βησσαρίωνος
(περ. 1408 - 1472) τον κάλεσε στην Ρώμη,
όπου δίδαξε επί σειρά ετών.
Επέστρεψε για το διάστημα 1477
– 1481 στην Φλωρεντία και μετά δίδαξε ξανά
στην Ρώμη με μαθητές του επιφανείς ουμανιστές,
όπως λ.χ. ο Γερμανός Γιόχαν Ρέχλιν (Johann
Reuchlin, 1455 – 1522).
Μετέφρασε στα λατινικά και προλόγισε οκτώ
βασικά έργα του Αριστοτέλους και δημοσίευσε
σύντομα φιλοσοφικά κείμενά του («Περί της
Αριστοτέλους Φιλοσοφίας», «Λύσεις αποριών και
ζητημάτων»), ενώ διασώθηκαν επίσης αρκετές
επιστολές του.
|
Την παρουσίαση του βίου και του
έργου του (καθώς και των Χρυσολωρά και
Χαλκοκονδύλη) έκανε στην Φλωρεντία ο
φιλόλογος Τζουζέπε Καμμέλλι (1890 -
1977) στον δεύτερο τόμο του τρίτομου
έργου του «I dotti bizantini e le
origini dell' umanesimo» (1941 - 1954).
Βλάσης Γ. Ρασσιάς, 2009
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:
«Εισαγωγή και σχόλια εις Πορφύριον και
Αριστοτέλους όργανον»
«Εκκλησιαστικά ποιήματα»
«Περί συλλογισμού»
«Παραμυθητικός
προς τον βασιλέα
Κωνσταντίνον επί τω θανάτω
της εαυτού μητρός»
«Περί της Αριστοτέλους
Φιλοσοφίας»
|
«Παραμυθητικός
επί τω θανάτω του
λαμπροτάτου υιού του
μεσάζοντος του
Καντακουζηνού»
«Περί εκπορεύσεως του Αγίου
Πνεύματος»
«Μονωδία εις τον βασιλέα Ιωάννην»
«Προς
Κωνσταντίνον τον αυτοκράτορα περί βασιλείας»
«Λόγος περί της συνόδου της Φλωρεντίας»
«Λόγος παραμυθητικός προς τον
Κωνσταντίνον τον αυτοκράτορα επί τη τελευτή
του αδερφού του Ιωάννου»
«Λύσεις φιλοσοφικών αποριών και ζητημάτων»
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Giuseppe Cammelli, «Ιωάννης Αργυρόπουλος»,
εκδόσεις «Κότινος», Αθήνα, 2006
Sylvestre Jardin, «La carrière de Jean
Argyropoulos avant 1453», εκδόσεις «Ecole
Nationale de Chartes», Paris, 1999
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ:
ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΑΝΟΙΧΤΗ
ΠΟΛΗ"
ΚΕΙΜΕΝΑ,
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΑΝΟΙΧΤΗ
ΠΟΛΗ" (1980 - 1993)
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
|