Φίλιππος Φρασουά Ζοζέφ Λεμπά

(Philippe Francois Joseph Lebas, Frevent , 4 Νοεμβρίου 1765 – Paris, 28 Ιουλίου 1794)

Ιακωβίνος επαναστάτης, αφοσιωμένος ροβεσπιερικός. Στις 9 Θερμιδόρ ζήτησε ο ίδιος να συλληφθεί μαζί με τους άλλους συντρόφους του, με την προϋπόθεση απλώς να μπορέσει να αποχαιρετήσει την σύζυγό του και το νεογέννητο παιδί τους και αυτοπυροβολήθηκε λίγο πριν επανασυλληφθεί στο Δημαρχείο του Παρισιού, αφού προηγουμένως είχε δώσει ένα άλλο πιστόλι στον Ροβεσπιέρο, με το οποίο ανεπιτυχώς προσπάθησε ο τελευταίος εν μέσω πάλης να αυτοκτονήσει.

Ιακωβίνος επαναστάτης, δικηγόρος, υιός ενός ευκατάστατου συμβολαιογράφου από την περιοχή του Αρράς. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ Γαλανομάτης, όμορφος και επιβλητικός, ένθερμος επαναστάτης, μέλος των «Ορεινών» και υποστηρικτής της πολιτικής Αρετής, εξελέγη το 1792 βουλευτής της περιφέρειας του Καλαί (Calais), ψήφισε υπέρ της καρατόμησης του έκπτωτου μονάρχη Λουδοβίκου, έγινε μέλος της Επιτροπής Γενικής Ασφαλείας και ταξίδεψε πολλές φορές με τον φίλο του Σαιν Ζυστ (που είχε δεσμό με την αδελφή του Λεμπά Ενριέττα - Henriette Lebas) σε αποστολές στο μέτωπο για καλύτερη οργάνωση και εμψύχωση του στρατού, αλλά και για τον έλεγχο κάποιων εντεταλμένων αντιπροσώπων της Συμβατικής που είχαν προβεί σε ακρότητες (λχ. Ευγένιος Σνάϊντερ).  Υπήρξε αφοσιωμένος ροβεσπιερικός, νυμφεύθηκε την μία από τις δυο θυγατέρες του σπιτονοικοκύρη του Ροβεσπιέρου Μωρίς Ντυπλαί (Maurice Duplay), την Ελισαβέτα και θήτευσε ως πρώτος αρχηγός της περίφημης «Σχολής του Άρεως», η οποία ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1794 για την επανα-

 
στατική εκπαίδευση των αγοριών των πατριωτών.

ΗΡΩΪΚΟ ΤΕΛΟΣ

Ζήτησε ο ίδιος στις 9 Θερμιδόρ να συλληφθεί μαζί με τους συντρόφους του, με την προϋπόθεση απλώς να μπορέσει να αποχαιρετήσει την σύζυγό του (η οποία μέχρι που πέθανε αρνήθηκε να αποτάξει τους ροβεσπιερικούς, των οποίων τα πορτραίτα διακοσμούσαν πάντα τους τοίχους του σπιτιού της) και το νεογέννητο παιδί τους και αυτοπυροβολήθηκε λίγο πριν επανασυλληφθεί στο Δημαρχείο του Παρισιού, αφού προηγουμένως είχε δώσει ένα άλλο πιστόλι στον Ροβεσπιέρο, με το οποίο ανεπιτυχώς προσπάθησε ο τελευταίος εν μέσω πάλης να αυτοκτονήσει.

Ήταν μόλις 29 ετών. Το σώμα του ρίχτηκε στον ίδιο ασβεστόλακκο του νεκροταφείου του Errancis που εξαφάνισε και τα άλλα σώματα των καρατομημένων ροβεσπιερικών.  Ο υιός του (1794 – 1860), που πήρε προς τιμή της μνήμης του το όνομά του (Philippe Lebas), υπήρξε διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Σορβόννης και πρόεδρος του Γαλλικού Ινστιτούτου. 

Βλάσης Γ. Ρασσιάς, 2007

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Andress David, «The Terror. Civil War in the French Revolution», εκδόσεις «Abacus», London, 2006
Ρασσιάς Βλάσης, «Λαιμητόμος Αρετή. Ροβεσπιέρος, Σαιν Ζυστ, Κουτόν», εκδόσεις «Ανοιχτή Πόλη», Αθήνα, 2007
Scurr Ruth, «Fatal Purity», εκδόσεις «Chatto & Windus», London, 2006

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ: 

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΨΥΧΕΣ 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ" 

ΚΕΙΜΕΝΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ, ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ" (1980 - 1993) 

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ