«Ακράτας»
(«Acratas», «Άναρχοι»)
Δύο
διαφορετικής μορφής αναρχικά κινήματα, το πρώτο
στην Λατινική Αμερική στις αρχές του 20ου αιώνα
και το δεύτερο κατά την δεκαετία του 1960 στην
φρανκική Ισπανία.
Η σύλληψη του Ουρουγουανού
«απαλλοτριωτή» Miguel Angel Roscigno
|
ΟΙ
«ΑΚΡΑΤΑΣ» ΤΟΥ ΡΙΟ ΝΤΕ ΛΑ ΠΛΑΤΑ
Αναρχικό βίαιο λατινοαμερικανικό κίνημα
των αρχών του 20ου αιώνα (1919 - 1936)
γύρω από τον ποταμό Ρίο ντε λα Πλάτα της
Αργεντινής και της Ουρουγουάης.
Με αφορμή την απίστευτη βία που άσκησαν οι
κρατούντες κατά απεργών του Μπουένος
Άϋρες, οι «Ακράτας» προέβαιναν σε
συστηματικές «απαλλοτριώσεις» των αγαθών
των καταπιεστών («χρησιμοποίησαν τις
ληστείες και την παραχάραξη νομισμάτων για
τις ανάγκες του κινήματός τους, για να
απελευθερώσουν τους φυλακισμένους
συντρόφους τους, για να βοηθήσουν τις
οικογένειες των καταδιωκόμενων», σημειώνει
στο σχετικό βιβλίο του ο Οσβάλντο
Μπάγιερ).
Οι «Ακράτας» συνέχισαν τον βίαιο αγώνα
τους μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1930,
οπότε και επεκράτησαν στρατιωτικές
δικτατορίες και στις δύο χώρες, οι οποίες
φυσικά κτύπησαν ανελέητα τους λεγόμενους «απαλλοτριωτές».
Οι περισσότεροι «Ακράτας» καταδικάστηκαν
σε πολύχρονες φυλακίσεις ή εκτελέστηκαν εν
ψυχρώ την ώρα της σύλληψής τους.
|
ΟΙ «ΑΚΡΑΤΑΣ»
ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Νεολαϊστικο
αντιεξουσιαστικό ισπανικό κίνημα. Ιδρύθηκε
τον Οκτώβριο του 1967, ενώ δηλαδή
διαρκούσε ακόμα η δικτατορία του Φράνκο,
από τον φιλόλογο, ποιητή και δραματουργό
Αουγκουστίν Γκαρσία Κάλβο (Augustin Garcia
Calvo, 1926 -), ο οποίος εμπνεύστηκε από
ανάλογα κινήματα διαμαρτυρίας εκείνης της
εποχής στην ελεύθερη Ευρώπη.
Ο Αουγκουστίν Γκαρσία Κάλβο είχε διωχθεί
από την φασιστική κυβέρνηση και στερηθεί
της έδρας του στο Πανεπιστήμιο ήδη από τον
Αύγουστο του 1964, ενώ το 1969, μετά από
αλλεπάλληλες φυλακίσεις υποχρεώθηκε να
διαφύγει στο Παρίσι
.
|
«Εσταυρωμένος»
εκπαραθυρωμένος από τους «Ακράτας» στο Πανεπιστήμιο της
Μαδρίτης (1968)
|
Οι «Ακράτας» ήσαν πολύ κοντά στους γάλλους
«Καταστασιακούς» (των οποίων μάλιστα μετέφρασαν
και μοίρασαν πολλά βασικά θεωρητικά κείμενα)
και τους αμερικανούς Γίπις (Yippies).
Στράφηκαν
με «χάππενινγκς» και άλλες διαταρακτικές ή
γελοιοποιητικές ενέργειες, τόσο ενάντια στους
κρατούντες όσο και στην μαρξιστική Αριστερά, ιδίως
μετά την απελευθέρωση του πεδίου δράσης τους
έπειτα από την πτώση του Φρανκισμού.
Γύρω από
το κίνημά τους εκδόθηκαν και διάφορα περιοδικά,
όπως λ.χ. το «Λευκό Σκόρδο» («Ajoblanco»), το
«Ποδήλατο» («La Bicicleta»), κ.ά.
Βλάσης Γ.
Ρασσιάς, 2007
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Οσβάλντο Μπάγιερ, «Οι Αναρχικοί
Απαλλοτριωτές», εκδόσεις «Ελεύθερος Τύπος»,
Αθήνα, 2004
Διάφορα τεύχη του περιδικού «Ajoblanco» από το
«Αρχείο Κοινωνικής Ιστορίας»
Virginia Martinez, «Acratas», ντοκυμανταίρ,
2000
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ:
ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ
ΨΥΧΕΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ
ΨΥΧΕΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΑΝΟΙΧΤΗ
ΠΟΛΗ"
ΚΕΙΜΕΝΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ,
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΑΝΟΙΧΤΗ
ΠΟΛΗ" (1980 - 1993)
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
|