Γεννήθηκε στις Συρακούσες της Σικελίας και στάλθηκε από πολύ μικρός στο Παλέρμο (Palermo) για να σπουδάσει φαρμακευτική. Εκεί ήλθε σε επαφή με ελευθεροτεκτονικούς κύκλους και δημοκρατικούς πυρήνες, στους οποίους αργότερα προσχώρησε και ανέπτυξε ενεργό δράση, ιδίως κατά την παραμονή του στην Νάπολη και την Ρώμη, όπου σχετίσθηκε με Γάλλους δημοκρατικούς. Οι επαφές του με τους Γάλλους του κόστισαν την απέλασή του από το παπικό κράτος, υποχρεώνοντάς τον αν βρει καταφύγιο στην Μασσαλία, όπου πάλι ανέπτυξε δράση μέσα από την εκεί ιακωβινική «Λέσχη». 

Πολέμησε από το 1793 με τον γαλλικό στρατό σε όλες του τις επιχειρήσεις που στόχευαν σε διείσδυση στην Ιταλία και τελικά στην μεγάλη εκστρατεία κατά της Ρώμης τον Ιανουάριο του 1798. Όταν η Ρώμη έπεσε στα χέρια των Γάλλων και οι ντόπιοι δημοκρατικοί ανακήρυξαν την «Ιακωβινική Ρωμαϊκή Δημοκρατία», ο Ματέρα συμμετείχε ενεργά στην πολιτική της συγκρότηση. 

Όντας προσωπικός φίλος των στρατηγών Berthier και Joubert, συμμετείχε επίσης και στην εκστρατεία κατά του βασιλιά Φερδινάνδου της Νάπολης στα τέλη του ιδίου έτους, η οποία κατέληξε στην εκδίωξη των μοναρχικών και στην ανακήρυξη της βραχύβιας «Παρθενόπιας Δημοκρατίας» («Repubblica Partenopea», 23 Ιανουαρίου 1799 – 13 Ιουνίου 1799) από τους ναπολιτάνους Ιακωβίνους. Από την θέση του στρατηγού, ο Ματέρα ανέλαβε να οργανώσει και να εξοπλίσει τον στρατό της νεαρής δημοκρατίας («Guardia Nazionale Napolitana»), η οποία όμως πολύ σύντομα δέχθηκε την επίθεση του υπό τον καρδινάλιο Fabrizio Ruffo (1744 – 1827) χριστιανομοναρχικού «Χριστιανικού Στρατού της Αγίας Πίστης» («Esercito Cristiano della Santa Fede», επανδρωμένου στην Καλαβρία με πρώην κατάδικους, διάφορα λούμπεν και θρησκόληπτα στοιχεία και χωριάτες), που υποστηριζόταν από τους Άγγλους του Νέλσωνος και φυσικά καταλύθηκε.

Έχοντας πολεμήσει γενναία αλλά με δίχως ελπίδες διαφυγής, ο Ματέρα παραδόθηκε, όπως και όλοι οι υπόλοιποι επιζήσαντες 8.000 δημοκρατικοί, με όρους να τους επιτραπεί να φύγουν με τα γαλλικά πλοία για την Γαλλία. Οι χριστιανομοναρχικοί δεν κράτησαν όμως τον λόγο τους και με προτροπή του Άγγλου ναυάρχου Νέλσωνος προχώρησαν σε δίκες και θανατώσεις πάνω από 100 αγωνιστών, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Ματέρα που τον απαγχόνισαν στις 10 Οκτωβρίου 1799 στην Piazza Mercato της Νάπολης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 

Cantimori Delio, «Utopisti e riformatori Italiani, 1794 - 1847», Florence, 1943

Cantimori Delio, «Giacobini Italiani», τόμοι 3, Bari, 1956 – 1964

Conforti Luigi, «Napoli nel 1799», Naples, 1889

Giglioli Constance H. D., «Naples in 1799. An account of the revolution of 1799 and the rise and fall of the Parthenopean Republic», London, 1903

Gutteridge H. C. ed., «Nelson and the Neapolitan Jacobins», London, 1903

Von Helfert Fr., «Fabrizio Ruffo, Revolution und Gegen - Revolution von Neapel, November 1798 bis August 1799», Wien, 1882